‘WE MOETEN ZELF VERLIEFD WORDEN OP ONZE NUMMERS’

Het duo Weval, bestaande uit Merijn Scholte en Harm Coolen, is sinds zijn debuut uit 2016 een klinkende naam in de electroscene. Tegelijk warmbloedig en poppy wordt hun muziek ook weleens clubmuziek voor meerwaardezoekers genoemd. Maar wie is Weval nu eigenlijk? Wij vroegen het aan Coolen.

TEKST LENNERT HOEDAERT

Weval werd in 2010 op een spontane, bijna toevallige manier opgericht door de twee filmstudenten. Coolen: “Mijn huisgenoten maakten al even muziek en vroegen of ik een clip kon maken. Ik studeerde filmwetenschap en Merijn regie, dus ik vroeg hem of hij kon helpen. Gedurende dat werk lieten we elkaar ook muziek horen die we hadden gemaakt. We zaten beiden in een beginnende fase als producer. We hebben vervolgens steeds vaker afgesproken om muziek te maken en vonden elkaar daarin. In 2013 en 2014 brachten we dan onze eerste ep’s uit. “Merijn heeft trouwens in 2016 op het Nederlands Filmfestival nog het Gouden Kalf gewonnen voor Beste Korte Film. Vroeg of laat gaat hij een film maken, maar nu gaat alle energie naar muziek. Die filmachtergrond heeft vooral een indirecte invloed gehad. We komen uit een andere creatieve discipline en dat zorgt voor een ander perspectief. Muziek maken kan je bijna vergelijken met monteren, maar het gaat sneller en is minder omslachtig. Je hebt alle scènes en dan kan je aan de slag. Als je muziek maakt, kan je alle facetten in één dag bijeenleggen. Dat levert voor ons extra plezier op. Je hebt eigenlijk enkel een laptop nodig.” In 2016 volgde de doorbraak voor Weval met een gelijknamig debuut dat verscheen op het toonaangevende Kompakt. De plaat werd door Pitchfork bekroond met een verdiende 8,0 en nadien speelde de band over de hele wereld, inclusief grote festivals als Lowlands, Best Kept Secret, Down The Rabbit Hole, PITCH, Primavera Sound, Sónar Istanbul, Pukkelpop en Osheaga

Hadden jullie ooit het gevoel dat het te snel ging?

In de jaren voor ons debuut uitkwam, konden we al wat wennen aan drukkere reisschema’s, maar ik moet wel toegeven dat we in 2016 een beetje opgebrand waren. We hadden zo veel getourd dat onze eigen huiskamer op een hotelkamer begon te lijken. Het vele reizen had ook een impact op mijn band met Merijn. Het is nu veel gezelliger om met een vijfkoppige band te touren. Je krijgt er vriendschappen bij en dan is het des te leuker om na een tour met twee in de studio aan nieuwe muziek te werken. Door met een liveband op te treden, hebben we ons enthousiasme teruggevonden. “We touren nu ook iets minder en proberen iets kieskeuriger te worden wat shows betreft. Ik vind het prima om eens een weekend thuis te zijn in plaats van op iedere aanbieding in te gaan. We zijn in het voorjaar een maand lang met een tourbus op pad gegaan, nadien waren we voor een langere periode thuis. Drie jaar geleden hadden we voornamelijk weekendshows, en dat werd op den duur slopend. Ik heb het gevoel dat we tegenwoordig sneller kunnen wennen aan het studio- en thuisleven.”

Jullie recentste plaat heet The Weight. Kunnen jullie iets meer vertellen over de betekenis of laten jullie liever de luisteraar zelf alles interpreteren?

“We hebben tijdens het maken van The Weight de spontaniteit teruggevonden die we ervoeren tijdens het maken van onze eerste ep. Aan de plaat hebben we anderhalf tot twee jaar gewerkt en in die periode zijn we door verschillende fases gaan, daardoor zit er achter de titel niet één betekenis of basisidee verscholen. Het zijn allemaal abstracte ideeën. We denken ook dat het voor de muziek beter is om dit niet verder concreet in te vullen.”

Weval wordt vaak omschreven als spannende, hypnotiserende electropop. Hoe zou je zelf de muziek omschrijven?

“Moeilijke vraag… We proberen zo naïef mogelijk met muziek bezig te zijn. Het uitgangspunt is dat we zelf niet weten waar het gaat eindigen. Het is wel altijd een beetje electronisch, een beetje dansbaar, een beetje luistermuziek. We houden bijvoorbeeld wel van de sound van drums uit hiphop en jazz, maar we zijn niet op zoek naar een mix van bepaalde genres. We zijn bewust op zoek naar experiment en willen zeer graag onszelf en anderen verrassen. Het volgende album zal dus weer totaal anders zijn, maar we willen er echt zelf verliefd op worden. “Als we wat gevorderd zijn in het schrijfproces moeten we wel onze intuïtie scherp houden. Daarom laten we een nieuw nummer weleens twee maanden liggen of laten we een buitenstaander graag eens de muziek horen. Dat kunnen onze ouders, vrienden of leden van onze liveband zijn, en het liefst in onze woonkamer of in de studio. Soms zet ik een nieuwe demo in een playlist zonder dat de luisteraars het weten, en ik vraag dan tijdens het koken wat ze ervan vinden.”

Met welke artiesten worden jullie het liefst vergeleken? Op de site van Pukkelpop staan bijvoorbeeld Radiohead en Apparat vermeld

“Ik merk vooral dat vergelijkingen zeer subjectief zijn. Om die reden geven ze me altijd een dubbel gevoel, ook als het grote bands als Radiohead en Apparat zijn. Ik luister om die reden vaak naar totaal andere muziek, of veel losse nummers. Dat varieert van Afrikaanse muziek over Talking Heads tot Can. Nog een artiest die totaal afwijkt van wat wij maken en waarvan ik fan ben, is Jonwayne

Hoe verliep de overgang van electronisch duo naar een echte liveband?

“Dat is een lang proces geweest. Sinds 2017 spelen we live met met een drummer (Nicky Hustinx, LH) en hij drumt nog altijd voor ons. Voor een bepaalde track hadden we dan vocals nodig en hebben we Koen-Willem Toering gevraagd om erbij te komen. Aangezien onze nieuwe plaat meer een akoestische, analoge plaat geworden is, hadden we ook een bassist nodig. Het is dus geleidelijk gegaan. Het was voor ons goed dat we niet in één keer naar een vijfkoppige liveband zijn geëvolueerd. Zo waren we in 2017 nog wat zoekende. In het begin van dit jaar hebben we trouwens drie maanden vrij genomen om de liveset in te oefenen. Nu hebben we echt het gevoel dat alles op zijn plek gevallen is. Het is een complex proces, maar we kunnen een nummer brengen zoals op plaat.”

Jullie hebben al op heel wat plekken gespeeld. Welke plaatsen zijn je het meest bijgebleven?

“Een van de hoogtepunten dit jaar was onze show in de Botanique in Brussel. Daar hing iets bijzonders in de lucht. Iedereen in het publiek was geconcentreerd en was er om naar de muziek te luisteren. Ik ben op dat vlak vrij kritisch voor Nederland: de mensen daar kunnen niet altijd focussen en er wordt veel gebabbeld. Dan is de lol er snel af. Het optreden in Parijs is me ook lang bijgebleven. Terwijl er in Brussel eerder een stilte heerste, was Parijs meer een gekkenhuis. Het was totale hysterie. Het optreden in Brussel benaderde voor mij de perfectie. Ik vind het zelf interessanter als het publiek innerlijk geniet, maar dansen mag uiteraard ook.”

Weval speelde deze zomer nog op Pukkelpop en Rock en Seine. Hoe ziet de perfecte festivalset er uit?

“Die is sowieso iets meer gericht op het dansaspect. Er zijn ook minder pauzes, omdat het op festivals leuk is om in dezelfde flow te blijven. De set zal vrij minimalistisch beginnen en opbouwen naar een soort climax. Of we al zotte toestanden hebben meegemaakt? Onlangs speelden we op Fusion Festival (zo’n beetje het Burning Man van Duitsland, LH). Een uniek festival, het heeft iets utopisch én dystopisch tegelijk. Drie jaar geleden deden we er van half 6 tot 7 ’s ochtends, terwijl de zon opkwam, een duoshow. Dit jaar stonden we er met een liveband en ik was er eerlijk gezegd een beetje bang voor. Maar we hadden genoeg tijd voor de change-over en het publiek stroomde vlot toe. Het werd een van onze beste festivalshows in tijden. Het was alsof alles op zijn plek viel; iets om trots op te zijn.”

Op welke plaatsen of continenten zouden jullie nog willen optreden?

We spelen in oktober in het Concertgebouw in Amsterdam in het kader van Amsterdam Dance Event, en dat is eigenlijk een droom die uitkomt. We gaan met onze vaste bandopstelling spelen, maar we gaan wel een nieuwe show componeren die bij de zaal past. We hopen dat we in de toekomst een reeks minimalistische shows in gelijkaardige zalen over heel Europa kunnen spelen.”

Laatste vraag: wat is het beste compliment dat jullie al over de muziek kregen?

“Op een festival in Engeland was er een meisje dat ons begeleidde en ze vertelde dat ze tijdens een heftige zomer naar onze muziek luisterde. Ze zei dat ze voor haar werk wekenlang paardenstront had moeten scheppen en dat ze daarbij non-stop naar onze debuutplaat had geluisterd. Dat vond ik een geweldig verhaal. “Ik herinner me ook nog een show in Zwitserland. Er was een Nederlands koppel dat vertelde dat ze elkaar hadden leren kennen op een concert van ons. Ze gaan binnenkort trouwen en willen een nummer van Weval als openingsdans gebruiken. We hebben superhard gelachen, maar eigenlijk is het wel een mooi verhaal.”