Noémie Wolfs

‘Voor mij moet muziek emotie en liefst ook nog beelden oproepen’

Noémie Wolfs komt met haar derde album Wild At Heart naar buiten, het eerste project dat zij en partner in crime Simon Casier zelf produceten. Misschien heeft de zoveelste lockdown daartoe geleid, maar het heeft ervoor gezorgd dat ze zichzelf geen grenzen heeft opgelegd: “Ik ga me niet laten leiden door formules.”

Is dit het eerste album dat je zelf geproducet hebt?

“Bij de vorige twee albums heb ik het klankenspectrum zelf bedacht, aangegeven welke richting ik wilde inslaan, en wat mijn inspiratiebronnen waren. Omdat Simon Casier, mijn vriend, en ik dit album hebben gemaakt tijdens de zoveelste lockdown, hebben we alles in onze thuisstudio gemaakt. Op die manier was het voor de eerste keer aan de computer producen. Aangezien we samenwonen, was het gemakkelijk werken, omdat we geen agenda’s op elkaar hoefden af te stemmen. Aanvankelijk wilden we Jasper Maekelberg benaderen voor de productie. Hij luisterde naar de demo’s en zag niet goed in wat zijn bijdrage kon zijn, omdat hij vond dat het al behoorlijk ver stond en er al een duidelijke richting was gekozen voor de productie. Toen bedachten we dat we geen derde man nodig hadden voor dit album. Uiteindelijk hebben we alles zelf vormgegeven. Achteraf hebben we wel Adriaan Van de Velde (ook bekend als Pomrad – red.) en Orson Wouters gecontacteerd, twee echte synth-wizards, om instrumentale stukken en synths toe te voegen.”

Het is niet bij synths gebleven?

“We hebben opgenomen met een volledig strijkorkest. Die liefde voor strijkers is ontstaan dankzij de orkestrale optredens die ik destijds met Hooverphonic heb gebracht. Ik wilde de dansbaarheid van de synthesizers combineren met de warmte en grootsheid van strijkers. We hadden zestien of zeventien strijkers om die grote Hollywood-sfeer te creëren, iets wat je niet kunt bereiken met slechts vier.”

‘”Lonely Heart” diende als blauwdruk, en de rest van de nummers zijn verhalen die daaruit voortkwamen’

Speel je zelf ook viool?

“Neen. Ik speel een beetje gitaar, genoeg om liedjes te schrijven, maar niet genoeg om op een album te spelen. Simon beheerst daarentegen veel instrumenten. Zijn hoofdinstrument is bas, maar hij kan ook drummen en piano spelen. Mijn bijdrage beperkt zich tot percussie en zang, wat al goed genoeg is.”

Ik heb het gevoel dat Simon belangrijk voor je is?

“Ik kom altijd met een basisplan naar Simon, met demo’s en ideeën. Met styling en videoclips heeft hij niets te maken, maar op muzikaal vlak vormen we echt een team. Ik kan geen noten lezen, dus het is fijn om iemand die zijn eigen klankentaal heeft, zoals ik, te laten samenwerken met iemand die dat kan vertalen naar theoretische muzikale concepten. Omdat we in de loop der jaren zoveel hebben samengewerkt, heeft hij niet veel woorden nodig als ik iets uitleg. Hij begrijpt waar ik naartoe wil werken en is altijd enthousiast. Toen ik bijvoorbeeld met het idee kwam om synths en strijkers te combineren, was hij meteen helemaal voor.”

De klank van viool is niet alleen warm maar ook beangstigend. Dat past dan weer bij het thema van Wild At Heart.

“Dit album heeft een dynamiek van aantrekken en afstoten, zoals zo vaak in relaties. Je hoort het ook in het strijkorkest. Strijkers kunnen heel warm en vol klinken, maar aan de andere kant ook heel beangstigend. Dat is vooral van belang in filmmuziek, waar kleine aanpassingen in de instrumentatie sterk van invloed kunnen zijn op de sfeer en stemming die worden opgeroepen. Het is boeiend om die paradoxen naast elkaar te plaatsen.”

Was het de bedoeling om een meer filmisch album te krijgen?

“Absoluut, ongeacht welke muziek ik maak, vind ik het altijd leuk om beelden in mijn hoofd op te roepen. Het mooie aan Wild At Heart is dat het niet slechts één wereld oproept. Ik kan een nummer beluisteren en een bepaalde wereld in mijn hoofd hebben, terwijl jij iets heel anders zou kunnen ervaren. Voor mij moet muziek emotie, en het liefst ook beelden oproepen. Daarom maak ik zo graag videoclips en laat ik mijn optredens als mijn eigen film aanvoelen. Ik vind dat heel belangrijk. Ik zou dan ook dolgraag een complete filmsoundtrack maken.”

Misschien ook zelf ooit acteren?

“Ja, maar dan niet in hoofdrollen. Acteren is iets wat ik graag doe in mijn videoclips, en ik heb de ambitie om meer te doen dan dat. Ik denk wel niet dat ik genoeg zelfvertrouwen heb voor een grote leidende rol. Ik denk dat ik beter tot mijn recht zou komen in een ondersteunende rol, omdat ik dan meer van mijn eigen persoonlijkheid kan inbrengen. Een belangrijke rol vereist vaak dat je een specifieke verhaallijn volgt.”

Wild At Heart is ook een film van David Lynch

“Dat wist ik aanvankelijk niet. Ik heb die film pas bekeken toen het album klaar was. De plaat is dus totaal niet geïnspireerd door de film, maar toen ik hem had gezien, dacht ik: ‘houdt steek’. David Lynch is ook iemand die zeer geïnspireerd is door muziek in zijn werk. Er waren bepaalde scènes waar je exact mijn muziek kunt onderzetten en het zou passen. Het zou dus mogelijk zijn om bepaalde stukken uit de film te halen en er videoclips van te maken.”

Wild at Heart was ook lang de werktitel van “Lonely Heart”, maar dat kwam niet goed uit qua klemtonen, dus hebben we het veranderd. Het was wel een zin die ik erg mooi vond en waarvan ik dacht dat ik er iets mee zou doen. Op een gegeven moment vielen alle puzzelstukjes op hun plaats en wist ik dat dit de naam van het album zou zijn.”

Is “Lonely Heart” het belangrijkste nummer op het album?

“”Lonely Heart” is het lied dat de productie heeft bepaald. Ik had een idee in mijn hoofd, maar kon het niet goed uitleggen. Het eerste nummer is altijd een grote uitdaging; je weet niet precies waar je naartoe gaat. Wanneer je eenmaal daar bent, kun je de rest invullen. Het was ook het eerste nummer op het album. Tijdens de coronacrisis schreven we veel nummers, maar toen hebben we even een pauze genomen. Na de productie van “Lonely Heart” vroegen we ons af wat we met die nummers wilden doen en zijn we opnieuw beginnen schrijven. Na drie maanden merkten we dat de nieuwe nummers beter waren dan die tijdens de pandemie. Het werd heel duidelijk welke richting we deze nummers wilden geven. “Lonely Heart” diende als blauwdruk, en de rest van de nummers zijn verhalen die daaruit voortkwamen of er indirect mee te maken hadden.”

‘Ik breng liever iets niet op de radio dan het te verkorten en te voelen dat het niet klopt.’

Je hebt ooit gezegd dat het absurd is dat een lied voor de radio niet langer mag zijn dan vijf minuten.

“Ik vind dat nog steeds. Het wordt alleen maar erger, door Spotify begint men nu ook al intro’s in te perken. Want als die te lang duren, haken mensen af. Het ideale Spotify-lied moet aan bepaalde criteria voldoen. Maar ik kan niet op die manier werken. Het legt te veel beperkingen op aan mijn creativiteit. De platenmaatschappij wilde “Lonely Heart” naar de radio sturen, maar voor mij moest dat niet. En toen kwamen die zenders vragen om kortere radio-edits. We hebben bewust besloten dat niet te doen. Je kunt niet in knippen in die song, want dat zou het hele verhaal wegnemen. Het heeft bijvoorbeeld een uitgebreide outro, maar die hoort gewoon bij het nummer. Ik breng liever iets niet op de radio dan het te verkorten en te voelen dat het niet klopt.”

Als statement?

“Niet doelbewust, want ik ben niet iemand die bewust grote statements maakt. Ik denk ook niet dat dat noodzakelijk is. Wel had ik het gevoel dat we leven in een samenleving waarin alles voorgeschreven is en waarin mensen zo sterk in hokjes denken. Dus dacht ik, ik ga me nu niet laten leiden door allerlei formules, maar ik ga gewoon uitbrengen wat ik wil maken en vertellen. Als je dat leuk vindt, is dat geweldig, en als je het niets vindt, is dat ook prima.”

Wild at Heart is nu uit. Noémie Wolfs staat op 13 december in de Roma in Antwerpen.

https://www.facebook.com/noemiewolfsmusic

https://www.instagram.com/noemiewolfs/

Reacties