Poetic Rivals

Het nieuwe album van Black Box Revelation, met de prachtige titel ‘Poetic Rivals’  heeft het daglicht inmiddels mogen aanschouwen. Gitarist / zanger Jan Paternoster en drummer Dries van Dijck sturen andermaal vanuit het Pajottenland een zeer internationaal klinkend album de wereld in . De tropenjaren die ze achter de rug hebben waarin ze een massa aan ervaring hebben opgedaan ‘on the road’ is duidelijk terug te horen. De band is met dit nieuwe album andermaal een stap verder richting werelddominantie.

‘Poetic Rivals’. Telt weliswaar maar 10 tracks, en klokt af op minder dan 40 minuten speelduur, maar dat mag de pret geenszins drukken. Ten eerste mag de loftrompet uit voor de meer dan uitstekende productie. De band klinkt werkelijk als een soepel lopend Zwitsers uurwerk. De band trok naar Londen om daar samen met producer Andy Savours aan het album te werken. Savours invloed is goed te horen. De man werkte eerder samen met artiesten als Sigur Ros, The Killers en The Arctic Monkeys. Hij mixte platen van artiesten als Roisin Murphy. De man weet dus hoe een mengpaneel te bedienen en zijn oren zitten ook nog eens beiden aan de juiste kant.  De samenwerking met Black Box Revelation kan je in dit geval gerust als synergetisch betitelen. Het resultaat dat uiteindelijk meer is dan de som der delen. Juist dat is dus precies wat er op dit album gebeurt. Dat heet dan energie.

Simpele wetenschap met een vleugje magie

De sound is erg vet zonder ’seventies’ te worden. Het geluidsbeeld blijft transparant, wat het erg prettig luisteren maakt. Goethe schreef daarover in een gedicht ergens meer dan 200 jaar geleden al : ‘In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister’,  oftewel ‘ less is more ‘. Heel mooi gedaan.

Ook het songmateriaal is meer dan in orde. ‘Coastline’, een van mijn persoonlijke favorieten op dit album heeft inderdaad bijna een Westcoast feel, echter zonder de zo nodige ‘bite’ te verliezen. Laat Studio Brussel  maar vast ruimte maken op de playlists voor het radiovriendelijke en erg onderhoudende ‘Heads or Tails’ dat zonder twijfel zijn weg zal weten te vinden naar de luisteraars.

‘Alcohol’ heeft vervolgens alles in zich om een publiekslieveling te worden bij de komende tournee die op 18 april zal worden afgetrapt met een optreden in de Ancienne Belgique.

Mooi overal in hun muziek terug te blijven horen dat deze jongens ooit op hun kamertje Nirvana zaten na te spelen.

Op het titelnummer ‘Poetic Rivals’ stripped de band zich dan waarlijk van alle productionele foefjes en muzikaal geweld. Terugvallend op alleen gitaar en stem blijft de ziel van Black Box Revelation zonder te breken fier overeind. Ook deze lakmoesproef is indrukwekkend.

Met het album ‘ Poetic Rivals’ laat Black Box Revelation andermaal zien een mooie, volwassen band te zijn met nog steeds een grote toekomst. Nee, de muziek die gemaakt wordt is niet innovatief, het is en blijft retro.Een eerbetoon aan hetgeen is geweest. Dit doet Black Box Revelation echter zo goed, dat ons slechts rest een diepe buiging te maken, de hoed af te nemen om vervolgens te zien of we nog ergens naar een concert kunnen de komende tijd.

(8/10)(Bana Kin Records)