‘Je hebt duisternis nodig om het licht te laten schijnen’

In een wereld vol crisissen zoeken Birsen Uçar en Pieterjan ‘PJ’ Seaux naar plezier in de kleine dingen. Met hun nieuwste worp Creature Comforts en inspiratie van niemand minder dan Bob Ross wil Hydrogen Sea ons een boodschap van troost en vreugde overbrengen.

Is het album geschreven tijdens de coronacrisis?

Birsen Uçar: “In eerste instantie wel.”

Pieterjan Seaux: “Voor mij was het erna. Er was ook niet echt een dag waarop die periode was afgerond. Op een bepaalde manier is het nog steeds aan de gang.”

Uçar: “Het is in ieder geval geen album dat specifiek over de coronapandemie gaat.”

Het troost zoeken was dus niet door de pandemie?

Seaux: “We waren het zeker niet vergeten. Soms hebben we geprobeerd om die rustige en langzame periode die we tijdens de pandemie ervaarden een klein beetje te recreëren in ons schrijfproces. We hebben een poging gedaan om terug te gaan naar die sfeer.”

Uçar: “Vooral dat gevoel van vertraging en de kans om te pauzeren die we tijdens de pandemie hebben gekend. Niet voortdurend iets moeten of haasten.”

Seaux: “In feite proberen we, hoe lastig die periode toen ook was, de mooie momenten te onthouden en die vast te houden om ze in het heden te koesteren. Met deze plaat willen we benadrukken dat je op zoek moet gaan naar kleine dingen die troost kunnen bieden, creature comforts.”

Uçar: “In het album zit ook een blaadje wierookpapier. Je kunt zelf kiezen wanneer je het aansteekt. Ik begrijp dat sommige mensen dat misschien niet prettig vinden ruiken, maar het heeft mij veel troost gebracht en daarom draag ik het altijd in mijn handtas.”

Wine biedt dan misschien wel comfort, maar toch niet altijd vreugde?

Uçar: “In onze consumptiemaatschappij zijn er creature comforts die verslavend en toxisch kunnen zijn. Maar zoals Bob Ross ooit zei: ‘Je hebt duisternis nodig om het licht te laten schijnen.’ Het zijn altijd de twee uiterste die tegelijkertijd bestaan.”

Heeft hij jullie geïnspireerd?

Uçar: “Eigenlijk wel, al heb ik niet echt geschilderd. Nu ja, ik heb wel met aquarelverf gewerkt.”

Seaux: “De Bob Ross-quote vat eigenlijk heel goed samen wat er bij ons ook speelt. Het idee dat het ene zonder het andere niet bestaat; het draait om het vinden van de juiste balans. Daarmee willen we niets aan anderen opleggen, maar eerder laten zien dat we dat zelf steeds meer ontdekken naarmate we langer bezig zijn.”

“Het is een soort van slinger, de voortdurende zoektocht naar balans”

Pieterjan ‘PJ’ Seaux

Op zoek naar evenwicht

Hoe verliep deze eerste samenwerking met producer Luuk Cox?

Seaux: “Zeer verrijkend. In het begin et was het spannend om iemand uit te nodigen om naar onze muziek te luisteren. Dat was in het begin best eng, maar toen Luuk met ons over onze muziek sprak, voelde het heel vertrouwd. Hij is iemand die goed kan luisteren en ons met slechts een paar suggesties op het juiste spoor kan brengen om onze muziek verder te ontwikkelen.”

Uçar: “Zijn diepgaande kennis van wat een nummer moet zijn en wat het nodig heeft om een nummer te worden, is opmerkelijk. Soms is het slechts een kleinigheid, zoals het verwijderen van een break hier of het weglaten van een akkoord daar, of zelfs het schrappen van een noot. En dan, plotseling, valt alles op zijn plaats.”

Seaux: “Hij hielp ons op een zeer efficiënte en precieze manier.”

Was het een andere manier van werken?

Seaux: “In eerste instantie hebben we veel zelf geschreven en gemaakt. Al onze songs waren door ons gemaakt, maar ze bleven wat ruw. Het creatieve proces verliep ook soms wat chaotisch, maar wanneer Luuk erbij kwam, hielp hij het geheel af te werken. De nummers werden dan door hem opgepoetst.”

Uçar: “Hij voelde meteen aan wat onze muzikale identiteit was.”

Seaux: “Hij heeft alles alleen wat helderder en transparanter laten klinken. Hij is de fotograaf die de lens scherper stelt.”

Jullie vorige langspeler, Automata, was gemaakt zonder computer, maar met band. In dit geval ook?

Seaux: “We hebben dit album wel met z’n tweeën gemaakt. De muziek komt echt van ons beiden. Het live-aspect draait zeker nog om de band, maar thuis hebben we onze eigen studio. Daar schrijven we de muziek en nemen we alles op. Het begint bij ons twee, maar een band is onmisbaar voor de live optredens.”

Verliep het opnemen dan opnieuw volledig analoog?

Uçar: “Er zijn wel wat computerklanken ingeslopen.”

Seaux: “Toen we begonnen, werkten we letterlijk aan onze salontafel, en daarbij was de computer handig voor het maken van eenvoudige dingen. Maar na verloop van tijd groei je daaruit en ga je steeds meer de andere kant op, waarbij je alles zonder computer doet. Het is eigenlijk een soort van slinger, de voortdurende zoektocht naar balans.”

Kwamen die computerklanken voort uit de noodzaak om thuis te werken?

Seaux: “We hadden het geluk dat we dat konden doen. Het was zeker niet uit noodzaak, het ging gewoon zo. Het was ook vanuit een verlangen om iets organisch te laten zijn, om niet langer zwart-wit te denken of onszelf beperkingen op te leggen. Alles was mogelijk, zonder taboes. Ik voelde me in staat om een gitaar of een piano op een eenvoudige manier prachtig te laten klinken, of om daar elektronische drums aan toe te voegen. Het mocht allemaal op een hoopje worden gegooid.”

Uçar: “Op een mooi hoopje.”

Seaux: “Precies, zonder enige vorm van oneerbiedigheid of het minimaliseren van iets. Het is gewoon een organisch geheel van elementen die ons inspireren. Het moest goed voelen, dat was de enige voorwaarde. Hoe we daar kwamen, deed er niet toe.”

Creature Comforts is nu uit. Hydrogen Sea staat op 22 november in een uitverkochte AB.

https://www.facebook.com/HydrogenSea/

https://www.instagram.com/hydrogen_sea/