‘In Europa horen we allemaal bij de lucky few’

Op Make (Less) Babies, het nieuwe album van The Guru Guru, wordt de focus gelegd op de destructieve aard van de mens, zowel tegen de wereld als tegen zichzelf. Frontman Tom Adriaenssens vertelt hoe deze momentopname in de studio zich weigert te laten beperken tot één specifiek genre en een fusie weerspiegelt van de expertise en invloeden van elk groepslid.

Wilde je met deze plaat perfectie nastreven?

“Ik weet niet of perfectie bestaat in kunst. Kunst is een uitdrukking van emoties en gedachten. Ik denk wel dat we een prachtig album hebben gemaakt. Maar het nastreven van perfectie was niet het doel, omdat we alles live hebben opgenomen. Het was vooral de bedoeling om een momentopname te maken.”

Je hebt ook eerst de muziek gemaakt voor je begon te schrijven.

“Vanaf het begin was het zo dat de band nummers creëerde, terwijl ik in het repetitielokaal bezig was met het schrijven van teksten. Ik heb mijn best gedaan om deze keer meer een rode draad in de nummers hebben.“

“Oh, Me (I Can’t Complain)” is een nummer dat over jezelf gaat, de rest gaat meer over je omgeving.

“Onze vorige platen waren meer intuïtief geschreven en weerspiegelden wat er in ons persoonlijke leven gaande was. Dit album is meer gericht op het openen naar de buitenwereld, op wat er in onze omgeving gebeurt. “Lotta Tension” is bijvoorbeeld wel een uiting van emoties en frustraties. De persoonlijke elementen zijn er nog steeds, maar ze komen vanuit een bredere kijk op de wereld.”

‘De band speelt al heel dynamisch, en om daar bovenuit te komen, moet je soms heel hard overdrijven.’

Je hebt zelf dus geen vakantiehuis in Saint-tropez?

“Ik heb helemaal geen vakantiehuis. Saint-Tropez klinkt gewoon goed. Als tekstschrijver focus ik vooral op hoe een woord of zin klinkt, en in songteksten is dat zeker belangrijk. Mensen begrijpen ook direct dat het over een vakantiehuis gaat zonder dat het expliciet gezegd hoeft te worden.”

“Het nummer gaat over mensen in je leven die zich in een heel andere leefomgeving bevinden, en daarover na te denken. Ik ben wel eens naar Cannes geweest, maar het is vooral de oefening om te beseffen welk geluk ik heb dat ik hier ben en hoeveel anderen dat hebben. Er zijn altijd mensen die het beter hebben, maar er zijn er ook altijd die het minder hebben. Ik kan me moeilijk voorstellen dat iemand zonder financiële zorgen geen andere bekommernissen heeft. Maar in Europa horen wij eigenlijk allemaal bij de lucky few.“

Het album gaat ook over hoe wij als mensheid de wereld kapot maken.

“En over hoe de mens zichzelf kapot kan maken, vaak tegen beter weten in. Bijvoorbeeld door te veel te drinken of te roken terwijl je weet dat dit schadelijk is. Op dezelfde manier gaan we als samenleving voort. We weten dat autorijden en vleesconsumptie schadelijk zijn voor het milieu, maar we blijven het doen. We vragen ons af of één persoon echt een verschil kan maken. Het gaat niet per se om egoïsme, maar eerder om de menselijke natuur. Als we bijvoorbeeld geen directe gevolgen zien van bosbranden of milieuproblemen in onze buurt lijkt het alsof het geen dringende kwestie is voor ons. Zolang de wereld nog leefbaar is, hebben we precies nog tijd om te veranderen. Het probleem ontwikkelt zich langzaam, en hoewel we genoeg waarschuwingen hebben gekregen, is er nog geen gebeurtenis geweest die ons gedrag drastisch heeft doen veranderen.”

Wil je mensen waarschuwen met deze plaat?

“Misschien wel, al is dat heel ambitieus. Ik besef dat dit op zichzelf misschien geen verandering teweegbrengt, maar we kunnen allemaal ons steentje bijdragen in die richting.”

En dat kan best op een sarcastische manier?

“Ik hou alles graag luchtig, zeker als er zware thema’s worden aangehaald. Dan doe ik dat graag op een humoristische manier. Dat is hoe ik daar mee om ga. Als ik gefrustreerd ben, word ik sarcastisch en begin ik mopjes te maken. Die zorgen dan voor die teksten zoals “Make (Less) Babies”. Dat zijn dan tips, maar eigenlijk is elke zin gewoon don’t be a douchebag.”

Humoristisch en energiek?

“Ik ben energiek omdat de band energiek is, ik heb eigenlijk geen keus. Mensen schrikken soms wel van hoe ik op het podium ben, maar ik zie dat niet echt als een personage. Ik zing al die nummers zoals ik denk dat ze gezongen moeten worden. Dat betekent veel expressie en gebaren, vooral om de boodschap over te brengen. De band speelt al heel dynamisch, en om daar bovenuit te komen, moet je soms als zanger heel hard overdrijven. Toen we begonnen met optreden, wilde ik eigenlijk gewoon aan de zijkant van het podium een beetje roepen. Ik wilde niet per se dat de groep een frontman had. Iedereen was eigenlijk een soort frontman op zich.”

‘Ik ben energiek omdat de band energiek is, ik heb eigenlijk geen keus.’

Waarom hebben jullie Make (Less) Babies zelf geproducet?

“We hebben deze aanpak twee jaar geleden getest met de EP It’s A (Doggy Dog) World. Er was toen, tijdens de pandemie, geen budget om naar een professionele studio te trekken, dus hebben we het zelf moeten doen. Het bleek goed te werken, en daarom besloten we om deze benadering opnieuw te gebruiken. Dit keer was het niet vanwege budgettaire beperkingen, maar omdat we vertrouwen hebben in onze eigen werkwijze. We werken heel democratisch samen, waarbij iedereen inspraak heeft in elkaars partituren en teksten. We doen dit echt als een collectief van vijf mensen.”

Is dat makkelijker geweest?

“Er was meer discussie. Als je met een externe producer samenwerkt, is het misschien makkelijker omdat die persoon beslissingen kan nemen en knopen kan doorhakken. In ons geval hadden we die externe begeleiding niet, maar wanneer een nummer niet werkte, konden we het gewoon opzij leggen en doorgaan met het volgende. Gelukkig heeft elk van ons ook zijn eigen expertise. Ik hou me bijvoorbeeld bezig met de teksten en laat de mix over aan anderen in de band waarvan ik weet dat ze er meer ervaring mee hebben. Dat heeft goed voor ons uitgepakt.”

Jullie hebben nochtans allemaal jullie eigen muzieksmaak.

“Klopt, maar desondanks weten we wat we samen willen creëren, en dat valt niet in één specifiek genre onder te brengen. Het zal een fusie zijn van wat we elk inbrengen. Tijdens het componeren zijn we totaal niet bezig met genres. De gitaarsound staat vast, maar verder zijn we vrij om te experimenteren. Ik denk ook wel dat de meeste bands zich niet graag in een hokje van een genre laten duwen. In ons geval is het zeker moeilijk om daar een specifieke naam aan te geven. We hebben veel invloeden, en dat komt tot uiting in wat we nu hebben.”

Is het een vooruitgang ten opzichte van jullie vorige twee langspelers?

“Ik denk dat we bij elke nieuwe plaat steeds meer vrijheid ervaren om alle kanten op te gaan. Aan de andere kant vind ik het ook belangrijk om onszelf uit te dagen en buiten onze comfortzone te treden.”

Make (Less) Babies is nu uit. Luister hier naar het album.

https://www.facebook.com/THEGURUGURU/

https://www.instagram.com/theguruguru/