‘Ik ben nog niet op de plek waar ik wil zijn, maar dat hoeft ook nog niet’

Stoop Kid heeft zijn vertrouwde thuisomgeving verlaten om aan zijn tweede langspeler te werken in De Muziekgieterij. Het resultaat is Mount Cope, waarin Jens Rubens vertelt hoe hij omgaat met zijn depressie: “Ik heb geprobeerd er een positieve wending aan te geven.”

Dit is de eerste keer dat je in een grote studio zat.

“Dit was helemaal nieuw voor mij. Ik was gewend om alles thuis te doen, van het schrijven tot het mixen. Dat betekende dat ik gewoon naar mijn kamer ging wanneer ik zin had om muziek te maken. Nu moest ik meer plannen en voorbereiden van tevoren. Ook heb ik voor de eerste keer met iemand samengewerkt – normaal deed ik alles alleen. Dat was even wennen, maar uiteindelijk lukte dat wel, vooral omdat ik een goede klik had met Rob Driessen, die in De Muziekgieterij in de studio werkt.”

Had Rob veel invloed op je muziek?

“De nummers stonden er wel, maar wat de klank betreft, heeft hij er veel aan bijgedragen. Ik heb hem inspraak gegeven en we hebben er samen over gesproken. Op het gebied van opname-technieken staat hij ook veel verder dan ik. Thuis deed ik alles vrij eenvoudig. Als je nu in zo’n mooie studio zit met duur materiaal, wil je daar natuurlijk ook gebruik van maken.”

De demo’s zijn wel thuis gemaakt?

“Het was belangrijk voor mij om dat thuis te kunnen doen. Het was ook makkelijker om thuis te schrijven. Ik ben dat nu ook aan het doen voor het volgende album. Dat maakt deel uit van mijn proces, en het is ook een deel van de vibe van de band.”

Is er dan veel verschil met de vorige plaat, Camp Careful?

“Toch wel. Er is grondiger over nagedacht. Door eerst de demo’s thuis te maken en vervolgens alles opnieuw op te nemen in de studio is er nogmaals bij stilgestaan. Met Rob kwam er nog een extra perspectief bij dat meehielp bij het maken van het album. Maar het is ook niet dat het overgeproduceerd is. Daar was ik eerst wel bezorgd over. Ga ik niet te ver? Blijven mijn nummers overeind? Uiteindelijk had ik schrik voor niets en ben ik echt trots op hoe het nu klinkt. Het was allemaal de moeite waard.”

Gaat dit ook meer over het leven na een depressie in plaats van over een depressie?

“In het begin van mijn twintiger jaren ben ik door een moeilijke periode gegaan. Ik had te maken met een depressie, had veel last van angstaanvallen en vond het moeilijk om naar buiten te gaan. De afgelopen jaren ben ik er min of meer door geraakt dankzij therapie en medicatie. Het album heet met een reden Mount Cope. Het gaat over copingmechanismes die ik probeer te integreren in mijn leven om met de depressie en alles daarrond om te kunnen, omdat ik me ervan bewust ben dat het een deel van mij is. Zeker de angsten die komen en gaan. Maar Mount Cope behandelt meer de elementen die ik heb kunnen opbouwen in mijn leven om hiermee om te gaan, over het feit dat het niet altijd nodig is om voor de top te gaan om je oké te voelen. Ik voel me nu beter dan toen.”

Stoop Kid, het figuurtje uit Hey Arnold waar je je artiestennaam vond,  had het sociaal ook moeilijk.

“Daar komt het eigenlijk vandaan, van dat mannetje uit Hey Arnold. Dat is een tekenfilm die ik vroeger veel heb gekeken. Stoop Kid had duidelijk ook problemen met naar buiten gaan, maar om nu te zeggen dat ik daar een band mee heb, dat niet. In de cartoon is hij vrij agressief en dat ben ik totaal niet. Maar de naam Stoop Kid paste wel, vond ik.”

Je hebt je moeder ook verloren op je zevenentwingste.

“Dat zit er zeker voor een stuk in. Ik denk dat ik daarin ook heb geprobeerd een positieve wending te geven aan mijn leven en ook aan de plaat. Het idee om haar trots te willen maken en te laten zien dat er toch nog meer in mij zit. Op het moment dat zij ziek werd, zat ik in die moeilijkere periode. Op een vreemde manier heeft dat mij een boost gegeven om extra mijn best te doen, om het weer op te pakken. Dat is ook het grote verschil met mijn vorige album.”

Nu is het meer de positieve kant zoeken?

“Het is vooral geschreven met een zekere reflectie op het verleden. Ik heb geprobeerd het contrast in kaart te brengen tussen het licht en het donkere, tussen toen en nu. Ik ben nog niet op de plek waar ik wil zijn, maar dat hoeft ook nog niet. Soms moet je blij zijn met hoe het nu is, met de vooruitgang die je al hebt geboekt. Dat is al veel waard.”

Is het moeilijk om daar over te praten?

“Nee, dat lukt wel. Ik vind het ook belangrijk dat daarover gesproken wordt. Soms vertellen mensen me dat ze veel uit mijn muziek halen of dat de nummers geholpen hebben bij een moeilijke periode. Dat is natuurlijk het mooiste compliment dat je kan krijgen.”

Mount Cope is nu uit.

https://www.facebook.com/stoopkiddiest

https://www.instagram.com/stoopkiddiest/