Tin Fingers

‘Hoe meer kwaliteit je probeert te bereiken, hoe meer kwaliteit je verliest’

Felix Machtelinckx gelooft nog niet in God, maar: “Het was bijna alsof je er gelovig van kon worden.” Samen met zijn groep Tin Fingers beleefde hij spirituele momenten tijdens het creëren van hun nieuwe album Rock Bottom Ballads, een plaat die ontstond door niet te veel na te denken en simpelweg te doen wat goed voelde.

Hoelang duurde het om dit album te maken?

“We hebben twee weken opgenomen, maar het schrijven was niet beperkt tot een specifieke periode; daar ging ongeveer een jaar overheen. Niet dat ik een jaar lang constant aan het schrijven was, maar wel op bepaalde momenten wanneer ik in de flow zat. Dat is iets wat veranderd is ten opzichte van vroeger. Ik ga niet meer tien uur per dag vol gas geven, maar eerder wanneer ik me goed voel om dat te doen. Misschien heeft dat ook te maken met ouder worden, dat je dat soort dingen beter aanvoelt.”

“Maar we zijn dus twee weken de studio ingegaan. We hebben alles ontdekt tijdens het jammen, omdat we nog niet hadden gerepeteerd. Veel dingen zijn in één keer opgenomen. Al wil dat ook niet zeggen dat dit nu een jam-album is; het zijn wel degelijk nummers. Doordat het zo spontaan is, voelt het echter wel vrij aan. Daardoor zijn we ook nog steeds verliefd op de songs.”

’Singles zijn volgens mij vaak de zwakste nummers van een album’

Was die aanpak bewust gekozen?

“Ja. We hebben eerst een sessie van een week gehad. Daarna hebben we bewust een maand lang niet geluisterd naar wat we hadden gemaakt, en zijn we vervolgens nog een week de studio ingegaan. Alles is ook analoog opgenomen. We hebben er bewust voor gekozen om onszelf beperkingen op te leggen. De bedoeling was dat we meer preproductie moesten doen in plaats van postproductie. Ik werk ook aan producties voor andere artiesten. Vaak is zo’n postproductie heel gedetailleerd en leidt dat tot twintig verschillende versies. Ik begin dat een beetje beu te worden. Dit album is een momentopname, en als de kern er is, is het klaar.”

Uit twintig versies is het moeilijk kiezen.

“Dan ben je meer aan die grote popproducties aan het werken, zoals je er tegenwoordig zoveel hoort op de radio. Iedereen heeft zijn mening al gegeven, waardoor het niet meer eigen is. Ook als je weet dat die en die daaraan heeft gewerkt, dan klinkt het allemaal hetzelfde. We willen een statement maken met onze muziek, laten zien dat je zowel pop als indie kunt creëren die ongepolijst is maar toch mensen kan raken. We wilden eigenlijk niet te veel nadenken over alles, gewoon puur op gevoel werken. Hoe meer kwaliteit je probeert te bereiken, hoe meer kwaliteit je verliest.”

Je wil je ziel dus niet verkopen voor de roem?

“Nee, dat interesseert mij ook niet. Ik wil altijd met muziek bezig zijn. Maar om nu te zeggen dat ik Tin Fingers commercieel wil uitmelken? Dat zou ik nooit doen. Ik wil net veel harder leren om mijn eigen ding te doen. Ons volgende album gaat daarin nog extremer zijn. Nu is dat al aardig gelukt, maar we hebben als band elkaar echt moeten vinden door te blijven zoeken en positief te blijven. We ervaren ook letterlijk interne spanningen als iets te mainstream wordt. Daarom hebben we ook rond spiritualiteit gewerkt. Proberen om een goddelijk moment te krijgen door in een kamer te zitten, te jammen en te kijken wat dat met ons doet. Als je dat kippenvelmoment al aan drie mensen zou kunnen geven, is dat voor mij veel meer waard.”

Is het album vooral bedoeld om live te spelen?

“Ja en nee, het is live gespeeld, dus de vertaling naar optredens is voor ons veel eenvoudiger. Tijdens het repeteren leren we onze partijen en kunnen we gewoon samen spelen, zonder al te veel gedoe. Voorheen waren we veel meer bezig met beats en kleine geluiden die meeliepen. Daar kroop veel tijd in. Rock Bottom Ballads is ook iets dat je in zijn geheel kunt beluisteren, en dat vind ik belangrijk, dat het één geheel vormt. We hebben geen singles, dat zijn volgens mij vaak de zwakste nummers van een album. Je moet wel tracks kiezen om te promoten, maar dat was heel moeilijk bij Rock Bottom Ballads. Bij “Misstep” hebben we dat wel gedaan, omdat ik denk dat het één van de betere nummers is en het me ook diep raakt. Volgende single “LSD” is misschien wel het vreemde eendje, omdat het een veel krachtiger refrein heeft.”

Drugs is wel één van de thema’s op het album.

“Dat is iets wat we als band samen hebben beslist. Het voelt vreemd om er openlijk over te praten, maar het is wel belangrijk, en het wordt te weinig gedaan. Jonge mensen nemen drugs, dan is het goed om ze te informeren. Wij hebben een tijd in Gent gewoond, in de Overpoort. Dat was verschrikkelijk. Slapen was daar onmogelijk, dus zijn we ’s nachts gaan leven en muziek beginnen maken. Dat markeerde min of meer het begin van Tin Fingers. We hebben ook drugs gebruikt, maar op een verkennende, meer rituele manier. Het heeft ons op een nog intensere manier met elkaar verbonden, waarvoor ik dankbaar ben. Het maakt echter veel uit in welke context en met welke soort drugs je in aanmerking komt. Ik ken mensen die daar niet goed uit zijn gekomen. Dat is triest, maar als we er bewuster zouden mee omgaan en erover praten, zouden ze wellicht minder diep zijn afgegleden. Het wordt heel normaal en je ziet niet wat er om je heen gebeurt als je het voor jezelf houdt. Onze levens zijn intussen sterk veranderd. Drugs is verleden tijd, ik drink niet meer en bijna iedereen in de band is vegetariër geworden.”

‘Wat brengt ons vandaag samen? Instagram? Een blogger?’

Jullie vinden elkaar precies nogal makkelijk?

“Ik denk dat we allemaal min of meer dezelfde filosofie delen. Een voorbeeld hiervan is toen we Rock Bottom Ballads aan het opnemen waren. Het was de laatste dag in de studio, en ik wilde de titeltrack nog opnemen. Quinten (De Cuyper, gitaar- red.) begon spontaan een akkoordencluster te spelen op de gitaar. Hij is geniaal, hoewel hij dat zelf misschien niet altijd beseft. Soms zou hij wat meer ego mogen hebben. We vonden het zo prachtig dat we op de opnameknop drukten en allemaal begonnen mee te spelen. Op een gegeven moment viel onze bassist Simen (Wouters – red.) ook in, Marnix (van Soom ,drummer -red.)  speelde een ritme dat klonk als het tikken van de tijd, en alles kwam samen, waarop we echt tranen in onze ogen kregen. Het voelde alsof we gezamenlijk een soort goddelijk orgasme kregen. Zulke ervaringen maak je soms wel mee, maar nooit met vier mensen tegelijk. Dat lukt niet als iemand zich niet op zijn plek voelt. Het is ook precies zo op het album beland, first take. Alles viel op zijn plek, het was bijna alsof je er gelovig van kon worden.”

Bén jij eigenlijk gelovig?

“Ik ben altijd jaloers geweest op mensen die gelovig zijn. Het lijkt me heerlijk om overal een antwoord op te kunnen hebben, vooral als je dat antwoord kunt vinden in een boek. Ik heb vaak geprobeerd om te geloven. Ook veel over gelezen, en sommige passages spreken me heel hard aan. Ik ben zeker iemand die openstaat voor spiritualiteit, maar ik kan mezelf niet overgeven aan het dogmatische aspect ervan. Wat God is, is iets wat me inspireert, of beter gezegd, de zoektocht ernaar. Ik denk ook dat dit iets is wat de jeugd kan samenbrengen. Want wat brengt ons nu samen? Instagram? Een blogger? Dat vind ik heel gevaarlijk.”

Ben je religieus opgevoed?

“Ik behoor tot de generatie van wie de ouders al niet meer naar de kerk gingen en die nogal sceptisch tegenover het geloof staat. Het is ook leuk om je tegen iets af te zetten. Voor onze generatie lijkt ook bijna niets goed. God is niet goed, vlees is niet goed… Waarin kunnen wij geloven? Wij zijn een bijzonder sombere generatie, dat zie je ook echt als je naar de cijfers kijkt. Ik ken veel  jongvolwassenen en zie hoeveel van hen al met depressie te maken hebben. Wij zijn een bizarre generatie. Maar je voelt nu al dat mensen hun kinderen opvoeden met iets meer richtinggevend. Dat hoeft niet altijd een religie te zijn, maar misschien een alternatieve vorm van educatie, iets minder mainstream. Ik denk ook dat mensen nog steeds bang zijn voor een godsbeeld, iets groters. Kijk maar wat dat vandaag de dag veroorzaakt.”

Rock Bottom Ballads is nu uit. Tin Fingers staan op 18 maart in de AB.

https://www.facebook.com/tinfingersmusic/

https://www.instagram.com/tinfingers/

Reacties